Abraham Stern urodził się w 1769 roku w Hrubieszowie w rodzinie ubogich polskich Żydów. Jako chłopiec terminował u zegarmistrza, gdzie został zauważony przez samego Stanisława Staszica, który stał się jego promotorem m.in. umożliwiając jemu przeprowadzkę do Warszawy i podjęcie tam studiów. Stern nie zawiódł pokładanych w nim nadziei tworząc jak na tamte czasy unikatowe maszyny liczące, zwane arytmometrami, które wykonywały kilka działań matematycznych, tj. dodawanie, odejmowanie, mnożenie, dzielenie i wyciąganie pierwiastka. Ponadto w przeciwieństwie do poprzednich tego typu urządzeń maszyna Sterna była dokładna, odporna na uszkodzenia i przede wszystkim prosta w obsłudze. Rozwiązanie to docenił car Aleksander I przyznając Sternowi rządowe stypendium na jego doskonalenie. Wywarło ono również duże wrażenie na przedstawicielach Towarzystwa Przyjaciół Nauki w Warszawie, którego później został członkiem, będąc pierwszą osobą żydowskiego pochodzenia w nim zasiadającą.
Geniusz Sterna nie ograniczał się wyłącznie do konstruowania maszyn liczących. Wynalazł również mechaniczną młockarnię, tartak, żniwiarkę konną, dalmierz geodezyjny, wózek topograficzny oraz mechanizm zabezpieczający powozy przed rozbieganiem się koni. Jego wynalazki wyprzedziły epokę, w której żył, dlatego nie znalazły one szerokiego zastosowania przemysłowego, pomimo ich praktycznego waloru.
